Over mij
Ik ben Wendy Tijhuis. Werkzaam als zelfstandig Coach met een praktijkruimte achter mijn huis.
Na diverse coachopleidingen, w.o. Rouw- en Verliescoach en Traumacoach i.o., coach ik mensen 1-op-1 en geef ik workshops en trainingen aan groepen. Tevens faciliteer ik Cacaoceremonies: een mooie manier om de verbinding met jezelf weer te ervaren.
Ik woon samen met mijn man en twee dochters, Mia (8) en Rosie (4), en Loes de poes in het groenrijke Apeldoorn.
Ik werk vanuit mijn hart en ik vind het fijn om mijn ervaringen, kennis, eigen-wijsheid weer door te geven en voor jou een veilige setting te creëren waarin alles van jou er mag zijn.
Hieronder lees je mijn verhaal.
Mijn verhaal
In de afgelopen jaren heb ik veel aan mezelf mogen werken. Ik schrijf bewust ‘mogen’ omdat ik ook de keuze had om het niet te doen. Maar naast alle zware gevoelens, periodes waarin ik mij echt niet fijn voelde, voelde ik ergens ook de mooie dingen van het leven. Maar ik ging altijd door…..
Verlies loopt als een rode draad door mijn leven. In de baarmoeder van mijn moeder verloor ik mijn tweelingzusje, mijn ouders gingen scheiden toen ik 15 jaar was, mijn moeder werd ongeneeslijk ziek toen ik 16 jaar was, mijn vader overleed toen ik 17 jaar was en mijn moeder overleed toen ik 18 jaar was, een half jaar na het overlijden van mijn vader.
Ik ging altijd door…..en ik maakte mijn verhaal heel klein. Bijna alsof het er niet was. Ik deelde weinig met mensen in mijn omgeving. Ik deed heel veel alleen. Ik zocht troost in chocolade (en dan heb ik het niet over een avondje chocolade eten).
Tot ik een paar jaar geleden een zwart gat voor mij zag. Ik had het plezier in het leven verloren. Ik had het allemaal, maar ik zag de kleuren niet meer. De kleuren waren op. Ik mocht het zwarte gat gaan verkennen.
Een belangrijk onderdeel voor mij was het erkennen van mijn levensverhaal. Het was altijd veilig geweest om de gebeurtenissen voor feiten aan te nemen. De emoties kon ik onder water drukken. Maar nu ik juist de emoties die bij de gebeurtenissen horen kon voelen en erkennen werd het leven voor mij weer draaglijk en kon ik weer vooruit. Ik ging van overleven naar leven. Ik ging van wantrouwen in het leven naar vertrouwen in het leven.
Dat gun ik jou ook.
Mijn manier van werken
